ရေနံနှင့်သဘာဝဓာတ်ငွေ့ဖွဲ့စည်းခြင်းနှင့်ထုတ်လုပ်မှု

ရေနံနှင့် ဓာတ်ငွေ့များသည် ကျောက်၏သတ္တုဓာတ်များနှင့်အတူ အနည်ကျကျောက်များတွင် ဆွေးမြေ့နေသော သက်ရှိများ၏ အကြွင်းအကျန်များမှ ဖြစ်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ဤကျောက်တုံးများကို အနည်အနှစ်များဖြင့် မြှုပ်နှံသောအခါ၊ အော်ဂဲနစ်ဒြပ်စင်များသည် အပူချိန်နှင့် ဖိအားများနှင့်အတူ ဘက်တီးရီးယားဖြစ်စဉ်များမှတစ်ဆင့် ဆီနှင့် သဘာဝဓာတ်ငွေ့အဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားပါသည်။ထို့အပြင် ရေနံနှင့် ဓာတ်ငွေ့များသည် ရေနှင့်အတူ ကျောက်မှ ကပ်လျက် ရှိသော ပေါက်ရောက်သော လှောင်ကျောက်များ (အများအားဖြင့် သဲကျောက်များ၊ ထုံးကျောက်များ သို့မဟုတ် ဒိုလိုမိုက်များ) သို့ ရွေ့ပြောင်းသည်။စိမ့်ဝင်နိုင်သော ကျောက်တုံးကို တွေ့သည်အထိ လှုပ်ရှားမှုသည် ဆက်လက် တည်ရှိနေပါသည်။သိပ်သည်းဆ ကွာခြားမှုကြောင့် ထိပ်တွင် ဓာတ်ငွေ့ကို ရေနံနှင့် ရေဖြင့် တွေ့ရှိရသည်။ဓါတ်ငွေ့၊ ရေနံနှင့် ရေတို့ဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသော မတူညီသော အလွှာများကို ပုံ 1-2 တွင် ဖော်ပြထားပါသည်။

ရေနံတူးဖော်ရေး လုပ်ငန်းစဉ် အောင်မြင်ပြီးနောက် ရေနံနှင့် သဘာဝဓာတ်ငွေ့ ထုတ်လုပ်မှု အဆင့်တွင် ကွဲပြားသော ပြန်လည် ထူထောင်ရေး နည်းလမ်းသုံးမျိုး ရှိပါသည်။မူလတန်း၊ အလယ်တန်းနှင့် တတိယအဆင့် ပြန်လည်ထူထောင်ရေးနည်းပညာများ။မူလပြန်လည်ထူထောင်ရေးနည်းပညာတွင် ရေနံကို ရေလှောင်ကန်ဖိအားဖြင့် မျက်နှာပြင်ပေါ်သို့ တွန်းပို့ကာ ဖိအားလျော့နည်းသွားသောအခါ ပန့်များကို အသုံးပြုနိုင်သည်။မူလပြန်လည်ထူထောင်ရေးနည်းပညာများသည် ရေနံထုတ်လုပ်မှု၏ 10% [8] ဖြစ်သည်။ရေလှောင်ကန်ကြီး ကြီးလာသောအခါတွင် ထုတ်လုပ်သော ရေနံကို အစားထိုးရန် ရေမှော်ရေမရှိလျှင် ဖိအားတိုးစေရန် ရေလှောင်ကန်ထဲသို့ ရေ သို့မဟုတ် ဓာတ်ငွေ့ကို ထိုးသွင်းလိုက်သည်၊ ဤနည်းကို ဆင့်ပွားပြန်လည်ရယူခြင်းဟု လူသိများသည်။၎င်းသည် ရေလှောင်ကန်၏ မူလဆီ၏ 20-40% ကို ပြန်လည်ရရှိစေသည်။ပုံ 1-3 သည် ဒုတိယပြန်လည်ထူထောင်ရေးနည်းပညာများကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ရှင်းပြပေးသည်။